Klasyfikacja oczyszczaczy powietrza

Istnieje kilka grup oczyszczaczy powietrza: działające w oparciu o pasywny lub aktywny system filtracji albo wykorzystujące obydwa jej rodzaje. Te ostatnie stanowią większość dostępnych na rynku oczyszczaczy. Ale uwaga – niejednokrotnie spotkamy się tez z określeniem „oczyszczacz parowy”. Są to urządzenia, które w żaden sposób nie są związane z oczyszczaniem powietrza. Jest to nic innego jak popularne czyściki parowe do glazur, fug, podłóg czy sanitariatów.

Ogólny podział urządzeń do oczyszczania powietrza wygląda zatem następująco:

oczyszczacze wykorzystujące wysoką temperaturę – oczyszczanie odbywa się w procesie spalania. Powietrze pochłaniane jest przez specjalne otwory w obudowie urządzenia i kierowane do specjalnej komory sterylizacji termodynamicznej (TSS). Wszystkie mikroorganizmy, które dostały się do komory wraz z wpompowanym powietrzem, poddane tam zostają spalaniu w temperaturze ok. 200 °C. Zaletą takich urządzeń jest stosunkowo tania eksploatacja, z którą nie wiąże się wymiana żadnych, często kosztownych, filtrów. Temperatura wytwarzana podczas spalania w komorze TSS nie ma żadnego wpływu na ciepłotę w oczyszczanym pomieszczeniu;

oczyszczacze pasywne – najprostsze modele, wykorzystujące filtry mechaniczne (zwane też zaporowymi lub warstwowymi), filtry węglowe oraz filtry HEPA. Pierwsza grupa na ogół służy do wyłapywania największych cząstek znajdujących się w powietrzu, a także pyłków, włosów lub sierści. W większości filtry te nadają się do mycia i powtórnego wykorzystania. Filtry węglowe usuwają zanieczyszczenia gazowe. Tak samo działają filtry HEPA, wykonane z tzw. spiekanego szkła. Ich działanie daje gwarancję usunięcia przeszło 97 proc. zanieczyszczeń znajdujących się w powietrzu, w tym przykrych zapachów;

oczyszczacze z jonizacją – nazywane są także generatorami jonów. Ich działanie opiera się na pochłanianiu powietrza i nasycaniu go jonami ujemnymi, które „przyczepiając się” do zanieczyszczeń, obciążają je i powodują ich opadanie. Często urządzenia tego typu spełniają także funkcję nawilżaczy powietrza. Szczególnym typem oczyszczaczy jonowych są urządzenia wykorzystujące jony ujemne i dodatnie. Takie rozwiązanie powoduje nie tylko opadanie cząsteczek zanieczyszczeń, ale także – a może przede wszystkim – ich unieszkodliwienie;

oczyszczacze ozonowe – nazywane są także ozonatorami. Zasada ich działania opiera się na oczyszczającej mocy ozonu, który wytrąca z powietrza szkodliwą zawartość. Ozon ma właściwości sterylizujące i jest drugim pod względem siły działania sterylizatorem dotychczas odkrytym przez człowieka. Stosowany jest powszechnie do oczyszczania żywności, powietrza, wody, wnętrz samochodów, ale także pralek czy zmywarek;

oczyszczacze fotokatalityczne – urządzenia wykorzystujące światło oraz fotokatalizatory, czyli cząsteczki, dzięki którym w obecności światła zachodzą reakcje chemiczne, wskutek czego powstają związki o właściwościach utleniających. Związki te przez wzajemne oddziaływanie powodują rozpad substancji zapachowych oraz neutralizację bakterii i wirusów. Niektóre z tych urządzeń już po minucie są w stanie usunąć 85 proc. cząsteczek brzydkich zapachów. Najczęściej stosowanym fotokatalizatorem jest obecnie dwutlenek tytanu (TiO2).