Rodzaje nawilżaczy

Główny podział nawilżaczy dotyczy zasad działania. Urządzenia te w różny sposób zwiększają wilgotność powietrza. Najczęściej wyróżniane są modele ultradźwiękowe, parowe i hybrydowe.

Sporną kwestią są modele określane jako ewaporacyjne lub spełniające dwie funkcje – nawilżacza i oczyszczacza. W pierwszym wypadku urządzenia ewaporacyjne ujmujemy jako jeden z rodzajów nawilżaczy parowych. Ewaporacja to nic innego jak parowanie, więc nie wydzielamy tych urządzeń jako osobnej kategorii. Na uwagę zasługuje drugi typ urządzeń, które tak naprawdę powinno się ująć w dwóch kategoriach – nawilżaczy i oczyszczaczy. Trudno jest określić, która z funkcji jest ważniejsza, dlatego też warto umieścić je w opisie obu grup urządzeń Na rynku dostępne są następujące rodzaje nawilżaczy:„

nawilżacze ultradźwiękowe – najczęściej wyposażone są w czujniki mierzące poziom wilgotności (tzw. higrostaty). Dzięki nim urządzenie „samo wie”, kiedy się włączyć lub wyłączyć. Użytkownik musi jedynie ustawić odpowiedni poziom wilgotności – gdy jej poziom jest zbyt wysoki, urządzenie się wyłączy, a ponownie uruchomi, gdy poziom wilgotności spadnie poniżej normy. Rozwiązanie to jest bardzo praktyczne. Jego największą zaletą jest to, że użytkownik nie musi stale kontrolować tego, czy urządzenie powinno być włączone czy nie. Najważniejszym elementem budowy modeli ultradźwiękowych jest przetwornik, który ma za zadanie wytwarzać ultradźwięki. Wykorzystuje on zjawisko piezoelektryczności, które polega na tym, że specjalny materiał poddawany jest działaniu potencjału elektrycznego powodującego drgania. To właśnie te drgania, nazywane ultradźwiękami, rozbijają cząsteczki wody. Urządzenie zasysa powietrze przepływające przez przetwornik, przez co zyskuje ono właściwy poziom wilgotności. Takie rozwiązanie wpływa na wydajność urządzeń, która z kolei określa poziom zużycia prądu – w wypadku nawilżaczy ultradźwiękowych jest on stosunkowo niski. Urządzenia te standardowo mają moc ok. 15–45 W, co oczywiście nie przekłada się na duże rachunki za prąd. Użytkownika wspierają dodatkowe rozwiązania. Jednym z nich jest wbudowany wskaźnik na wodę, który ma za zadanie informować go o konieczności uzupełnienia zbiornika. W niektórych modelach stosuje się także zabezpieczenie przed uruchomieniem bez wody. Ważnymi elementami urządzenia są filtr oczyszczający powietrze i filtr zmiękczający wodę, a rozwiązaniem funkcja jonizacji. W niektórych urządzeniach można spotkać się z zasobnikiem na olejki eteryczne (dyspenser zapachów), funkcją inhalatora lub ciepłej mgiełki, podświetlanym zbiornikiem LED, dotykowym sterowaniem czy wyświetlaczem LED. Większość urządzeń ma wyjmowany zbiornik na wodę, ułatwiający jej uzupełnianie, uchwyt do przenoszenia, kontrolki pracy oraz regulację stopnia nawilżania czy programator długości pracy urządzenia; „

nawilżacze parowe – to jedne z popularniejszych urządzeń na rynku, które nazywane są też nawilżaczami z mgiełką. To właśnie ona jest najbardziej charakterystyczna dla tych urządzeń. Ten typ nawilżaczy dzielimy na trzy grupy. Do pierwszej zaliczamy modele działające w oparciu o gotowanie błonkowe, czyli gotowanie niewielkich ilości wody, która po schłodzeniu wydostaje się na zewnątrz. Urządzenia tego typu określa się także jako nawilżacze z ciepłą mgiełką. Modele z chłodną mgiełką stanowią drugi typ i to właśnie je określa się mianem ewaporacyjnych. Powietrze przy pomocy wentylatora jest z dużą siłą wdmuchiwane na filtr wodny. Nadmuch powoduje częściowe odparowanie wilgoci, która jest wydmuchiwana pod postacią chłodnej mgiełki. Różnego typu filtry sprawiają dodatkowo, że powietrze jest oczyszczone i bardziej przyjazne domownikom. Urządzenia te doskonale sprawdzają się także jako sposób na schładzanie powietrza i element aromaterapii. Jeśli konsument szuka urządzenia uniwersalnego, można zaproponować mu modele działające zarówno w trybie chłodnej, jak i ciepłej mgiełki. Modele parowe mają większe zużycie energii elektrycznej niż hybrydowe, podobne rozwiązania i mniejszą podatność na kamień osadzający się w wodzie. Oznacza to, że rzadziej trzeba wymieniać filtry oczyszczające powietrze; „

nawilżacze hybrydowe – to urządzenia 2 w 1, które łączą to, co najlepsze w modelach ultradźwiękowych i parowych. Mają one zróżnicowany pobór mocy, uzależniony od wybranego trybu pracy. Gdy urządzenie wykorzystuje tryb parowy, automatycznie pobiera więcej energii. Podobnie jak większość nawilżaczy mogą być sterowane manualnie lub elektronicznie. Z kolei stopień nawilżenia reguluje się skokowo lub płynnie. Ciekawą propozycją są urządzenia mające zaprogramowane automatyczne tryby nawilżania – tryb nocny i dzienny. Nawilżacze hybrydowe również mają specjalne fi ltry, w tym fi ltry antybakteryjne z jonami srebra; „

nawilżacze-oczyszczacze – można podzielić na dwa rodzaje: klasyczne i emitujące jony. Większość oczyszczaczy z jonizacją służy także do nawilżania powietrza. Niektóre z nich wykorzystują jony ujemne i dodatnie. Zasada ich działania jest oparta na generatorze jonów. Między dwiema elektrodami dochodzi do wyładowań elektrycznych, które oddziałują na znajdujące się w pobliżu cząsteczki wody, powodując ich rozpad na jony dodatnie wodoru oraz ujemne jony tlenu. Jony te tworzą skupiska, które przy pomocy pary wodnej są uwalniane do otoczenia, w którym poszukują cząstek o przeciwnym ładunku. Natrafi ając na cząstki brudu, kurzu, wirusy, pleśnie oraz inne drobnoustroje, neutralizują ich szkodliwe działanie. W ten sposób powietrze jest efektywnie oczyszczane, a także nawilżane. W klasycznych modelach filtr wodny może, ale nie musi być stosowany. W zależności od tego może odgrywać główną rolę w oczyszczaniu powietrza. Nawilżacze-oczyszczacze to urządzenia, które są skuteczne zarówno w nawilżaniu, jak i oczyszczaniu. Obie te funkcje traktowane są równorzędnie. Woda, która jest naturalnym filtrem, bardzo dokładnie usuwa zapachy, pyłki, kurz i brud o wielkości 10 μm (1/100 mm). Jest to ponadto najtańszy sposób filtracji. Urządzenia oparte wyłącznie na filtrze wodnym zasysają powietrze, które trafia do specjalnych bębnów umieszczonych w wodzie. Bębny, obracając się, powodują wytrącanie z wody pyłków i kurzu, które osiadają na dnie. Podczas tego procesu dochodzi jednocześnie do odparowania czystej wody, która jest wydmuchiwana na zewnątrz i w ten sposób podczas oczyszczania powietrze jest również nawilżane. Atutem jest także mały pobór prądu. Urządzenia tego typu nie zużywają więcej niż klasyczne nawilżacze lub oczyszczacze powietrza, a ich moc wynosić może nawet poniżej 10 W. Przy wyborze konsument powinien zwrócić uwagę na różnicę wydajności oczyszczania i nawilżania. Przykładowy model może nawilżać pomieszczenia o powierzchni 60 m2, jednak oczyszczać już nieco mniejsze – 40 m2. Podobnie jak oczyszczacze czy nawilżacze, także i urządzenia nawilżająco-czyszczące mają niewielkie rozmiary i masę. Są one oczywiście wyznaczone wydajnością urządzenia, a zatem również pojemnością zbiornika na wodę (od ok. 4,5 do 10 l). Większa wydajność oznacza w tym wypadku także wyższy poziom szumów, który porównać można z pracą zmywarki, tj. średnio 40–43 dB(A).