Determinanty skutecznego prasowania z wykorzystaniem pary

Żelazka to jedne z najczęściej kupowanych urządzeń drobnego AGD. Dużo mniejszą popularnością cieszą się tzw. stacje pary – urządzenia półprofesjonalne, które umożliwiają prasowanie na najwyższym poziomie. Jakie są ich zalety i co powinny mieć, aby były efektywne?

Przede wszystkim powinny być wyposażone w dobrej jakości stopę prasującą, a także wydajny generator pary wytwarzający tę parę. Duże znaczenie ma tutaj jakość wody.

Stopa prasująca

To ona bezpośrednio dotyka do tkaniny, po której powinna się przesuwać lekko i łatwo. Powinna być ona jak najtrwalsza, aby jej powierzchnia się nie wycierała, nie ulegała zadrapaniom, a tym bardziej nie zahaczała nitek, finalnie niszcząc nasze rzeczy. W stopie stacji pary czy specjalnych końcówkach prasujących w parownicach znajdują się otwory, przez które „wyrzucana” jest para. To ona w głównej mierze odgrywa zasadniczą funkcję w tych urządzeniach. Ich odpowiednie rozmieszczenie ma istotne znaczenie dla dobrego nawilżania tkanin, zwłaszcza tak trudnych do prasowania jak czysty len czy gruba bawełna. Ważną kwestią wpływającą na skuteczność prasowania jest rodzaj oraz liczba otworów parowych, która najczęściej waha się od kilkudziesięciu do nawet powyżej stu otworów. Zwykle są rozmieszczone wzdłuż krawędzi stopy, na całej jej długości w kilku rzędach. Takie ustawienie zapewnia swobodny dopływ pary do całej powierzchni płyty i gwarantuje optymalne nawilżenie tkaniny. To, z czego stopy są zrobione lub czym są ewentualnie powlekane, często podawane jest w instrukcji pod nazwą firmową. Stałym elementem jest baza, czyli płyta wykonana z aluminium (dobrze przewodzi ciepło), która pokrywana jest różnego rodzaju powłokami, różniącymi się trwałością oraz szybkością nagrzewania. Najczęściej stosuje się ceramikę, stal, teflon czy szafir. Do tych najtrwalszych trzeba zaliczyć wykonane ze stopów metali, granitowe, szafirowe jak też ceramiczne utwardzone.

Zbiornik na wodę – im większy tym…

Lepszy? Niekoniecznie. Kiedy w stacjach pary wolimy, aby był on duży (ponieważ nie trzeba nosić stacjonarnego modułu z wodą i generatorem), w przypadku steamerów ręcznych duży zbiornik będzie niepraktyczny. W zwykłych żelazkach zbiornik na wodę jest wbudowany w korpus, przez co ma on niewielką pojemność – ok. 200–350 ml. To z kolei oznacza, że zbiornik wymaga systematycznego dolewania wody, aby urządzenie mogło wytworzyć odpowiednią ilość pary. Co więcej, występuje tu pojedynczy element grzejny, odpowiedzialny zarówno za podgrzanie stopy, jak i podgrzewanie wody. W stacjach pary zbiornik na wodę wpływa na wymiary całego urządzenia. Znajduje się w nim bojler, w którym woda jest podgrzewana, oraz (w zależności od modelu) drugi zbiornik na wodę. Generator wyposażony jest w specjalny zawór bezpieczeństwa, który umożliwia regulację ciśnienia w bojlerze. Generatory stacji pary z dodatkowym zbiornikiem są tak skonstruowane, by przez cały czas woda ze zbiornika dodatkowego przepływała do bojlera. Stałe napełnianie bojlera ma niebagatelne znaczenie dla efektywności prasowania. Wiele modeli stacji pary jest gotowych do pracy, a więc nagrzanych, już po dwóch minutach od włączenia. Świadczy to najpewniej o, po pierwsze, dużej mocy urządzenia (np. 3000 W) oraz, po wtóre, małej pojemności bojlera (np. 650 ml). Standardowo bojler ma mniejszą pojemność niż dodatkowy zbiornik, co przekłada się także na szybkość podgrzewania wody.

Jakość wody

Bez względu na model zbyt twarda woda potrafi skutecznie zatkać otwory osadem wapiennym i nawet regularne płukanie może nie być w 100 proc. skuteczne, zwłaszcza że przeważająca większość nowoczesnych żelazek i stacji pary działa w oparciu o wodę z kranu (dawniej zalecano używać wody destylowanej). Dlatego obowiązkowym elementem każdej stacji jest filtr antywapienny, który musi być odpowiednio przymocowany do zbiornika na wodę. To właśnie na filtrze osadza się kamień, który powstaje w zbyt twardej wodzie. W zależności od modelu możemy mówić o filtrze jedno- lub wielokrotnego użytku. Część urządzeń dostępnych na rynku ma specjalną zatyczkę mającą ułatwić płukanie bojlera. Dzięki temu rozwiązaniu zapewniana jest lepsza ochrona przed minerałami zawartymi w wodzie. Często w stacjach pary stosuje się także tzw. funkcję odkamieniania. W urządzeniach tego typu obowiązkowo występuje wskaźnik informujący o konieczności odkamienienia.