Profesjonaliści chętniej sięgają po wyspecjalizowane szczypce. Zatem mamy szczypce przeznaczone dla elektryków, szczypce nastawne dla hydraulików, szczypce tynkarskie i szczypce dla zbrojarzy. By narzędzia te w zadowalający sposób pełniły swą funkcję, muszą być jak najlepsze – wykonane z odpowiedniej stali, aby były wytrzymałe i służyły przez lata. Dlatego przed zakupem tego narzędzia warto się upewnić, że jego najważniejsze elementy: szczęki, przegub, okładzina rękojeści i materiał, z którego je wykonano, są bardzo dobrej jakości. Przede wszystkim należy się skupić na szczękach szczypiec. Istotne jest, aby szczęki idealnie do siebie przylegały po zamknięciu narzędzia. Ważna jest również precyzyjna obróbka – brak wyszczerbień i odpowiednie wyszlifowanie elementów. Bardzo istotny jest także materiał, z którego wykonano część roboczą, ponieważ jakość zastosowanej stali ma decydujący wpływ na to, jak długo narzędzie zachowa ostrość krawędzi tnących i sztywność szczęk. Szczypce renomowanych producentów są zazwyczaj odkuwane ze stali stopowej. Producenci markowych narzędzi umieszczają najczęściej informację o rodzaju użytej stali na przegubie szczypiec, dodatkowo zazwyczaj możemy odczytać to z etykiety narzędzia. Krawędzie tnące lub podtrzymujące dobrych szczypiec powinny być dodatkowo hartowane. Poszczególne modele szczypiec – przeznaczone do różnych celów – różnią się sposobem wykończenia powierzchni szczęk. Różnica wynika również z ceny. Te tańsze szczypce dla domowych majsterkowiczów wykonane są ze stali o gorszej jakości, zwykle są polerowane lub oksydowane. Narzędzia dla profesjonalistów są najczęściej wykonane ze stali powleczonej warstwą chromo-niklową. Nie wszystko złoto, co się świeci, więc nie wybierajmy szczypiec o błyszczących szczękach, lepiej, żeby były matowe – tak wyglądają te lepsze modele.
Obcinaki boczne służą przede wszystkim do cięcia przewodów, drutów, opasek itp. Bardzo często używane są przez elektryków, dlatego rękojeści są pokryte izolującą gumą. Ostre krawędzie umieszczone są równolegle w stosunku do ramion rękojeści. Występują głównie w trzech rozmiarach – długościach całkowitych: 160, 180 i 200 mm. Niektóre modele wyposażone są w specjalną sprężynę, która jest zamocowana na osi rękojeści, co pozwala na automatyczne otwieranie (rozwieranie) szczęk.
Szczypce Morse'a mają najczęściej kute i proste szczęki. Dzięki zastosowanemu w nich mechanizmowi zapadkowemu możliwy jest ciągły zacisk wybranego elementu, co umożliwia stały nacisk. Ze względu na zastosowanie wyróżniamy dwa ich rodzaje:
Szczypce zaciskowe składają się z radełkowanych szczęk o różnych kształtach, wyposażonych w mechanizm zapadkowy, śruby regulującej siłę nacisku oraz przycisku zwalniającego mechanizm zapadkowy.
Oprócz szczypiec Morse’a w kategorii szczypiec zaciskowych możemy odnaleźć całą gamę narzędzi blacharskich, najczęściej typu „C” oraz typu „W”. Te pierwsze przydatne są przy podtrzymywaniu wyginanej blachy, te drugie są niezastąpione podczas felcowania. Szczypce zaciskowe używane są podczas obróbek blacharskich, w spawalnictwie, hydraulice oraz w mechanice samochodowej.
Szczypce płaskie służą przede wszystkim do przytrzymywania, ściskania oraz kształtowania elementów. Szczęki tych narzędzi zazwyczaj wykończone są na gładko. Dzięki temu nie uszkadzają miękkich i delikatnych materiałów. Niektóre modele mają rowki wspomagające zacisk, jednak te nadają się tylko do pracy przy twardszych materiałach.
Szczypce okrągłe służą przede wszystkim do kształtowania drutów, prętów, blaszek, przewodów i tym podobnych. Są podstawowym narzędziem używanym przy wyrobie biżuterii. W zależności od stopnia precyzyjności możliwe jest tworzenie oczek o wymiarach od 2 mm średnicy. W zależności od średnicy szczęk możliwa jest również praca tego typu szczypcami przy pierścieniach osadczych.
Szczypce precyzyjne właściwie zawsze wyposażone są w sprężynkę, co powoduje samoczynne rozwieranie szczęk. Występują we wszystkich kształtach, co umożliwia pracę z różnorodnymi materiałami. Sprawdzają się przy precyzyjnych pracach modelarskich, wysoce cenione są przez osoby tworzące biżuterię hand-made oraz w profesjonalnych zakładach jubilerskich czy też w mikromechanice. Podobnie rzecz się ma z pęsetami. Są to wyjątkowo drobne szczypce, również przeznaczone do prac precyzyjnych. Służą zarówno profesjonalistom, jak i amatorom.
Szczypce te potocznie zwane są bocianami lub szczypcami elektrotechnicznymi. Szczęki stanowią połączenie szczęk płaskich zwężających się ku końcowi ze szczekami okrągłymi (zewnętrzna strona). Dzięki swojej budowie idealnie nadają się do pracy w trudno dostępnych miejscach. Mocno zwężone szczęki umożliwiają dotarcie do elementów osadzonych w wąskich szczelinach i otworach. Występują również w wersji wygiętej, co dodatkowo zwiększa ich funkcjonalność.
Szczypce czołowe mają krawędzie tnące umieszczone prostopadle w stosunku do rączek. Kształt główki umożliwia optymalny zakres ruchu podczas wiązania drutu zbrojeniowego i głównie w tym celu są one używane. Umożliwiają przycinanie gwoździ, odstających drutów, zaginanie itp. przy samych płaszczyznach. Do grupy tej zalicza się również obcęgi. Obcęgi Rabitza znane są pod wieloma nazwami. Najbardziej znana nazwa to szczypce lub inaczej obcęgi zbrojarskie. Sam Rabitz był mistrzem murarskim z Halle, który wynalazł i pierwszy stosował metodę tynkowania ścian przy użyciu siatki drucianej. Głównym zastosowaniem obcęgów zbrojarskich jest cięcie i skręcanie drutu wiązałkowego podczas układania betonu zbrojonego. Są także odpowiednie do wielu innych prac związanych z obróbką drutu. Typowymi ich cechami są krótka główka i długie rękojeści, co pozwala na łatwy i szybki obrót narzędziem podczas skręcania drutu i znacznie wydłuża ramię siły, co ułatwia pracę. Dobre obcęgi zbrojarskie powinny gładko otwierać się, wykonane powinny być z twardej stali. Tak samo łatwo jak się otwierają, muszą się również zamykać oraz mieć bardzo precyzyjne krawędzie tnące, które mogą ciąć zarówno drut bardzo miękki o grubości 1 mm, jak i te twardsze – nawet o grubości 5 mm.
Szczypce Seegera do pierścieni osadczych służą do odginania pierścieni blokujących. Nazwa pierścienia wywodzi się od nazwy firmy Seeger-Orbis, mieszczącej się w Niemczech, która jako pierwsza zaczęła produkować te bardzo charakterystyczne elementy. Ponieważ są to pierścienie służące do zabezpieczenia przed przesunięciem osiowym części maszyn takich jak łożyska, tarcze lub tuleje, zazwyczaj zamontowane są na wałach i osiach, a dostęp do nich jest ograniczony. W zależności od kierunku odginania oraz dostępności do pierścienia szczypce dzielą się na:
Szczypce do robienia otworów to otwornice, dziurkacze. Narzędzia te umożliwiają robienie otworów w miękkich materiałach, na przykład skórach, za pomocą specjalnych, owalnych noży zakańczających szczęki. Niezwykle przydane przy pracach rymarskich.
Bogata oferta rynkowa zarówno szczypiec profesjonalnych, jak i tych amatorskich pozwala na dobranie sprzętu najodpowiedniejszego do indywidualnych potrzeb użytkowników. Dzięki znajomości przeznaczenia i możliwości zastosowania różnych rodzajów szczypiec znacznie skraca się czas, jaki należy poświęcić na zastanawianie się, czego potrzebujemy, przy sklepowej półce.
© 2024 InfoMarket