Jak to działa?

Wybrane rozwiązania wykorzystywane przez producentów pralek, pralkosuszarek i suszarek.

Kontrola wsadu

Systemy kontroli wsadu w zależności od producenta używają do tego różnych komponentów, jednak zasada działa jest wszędzie podobna. Pralka automatycznie rozpoznaje ciężar pranej bielizny za pomocą zastosowanego pod bębnem czujnika ciężaru (masy). Dzięki niemu urządzenie automatycznie dostosowuje program prania do rzeczywistej masy, tj. ilości ubrań w pralce. System ten należy do rozwiązań proekologicznych w pralnictwie, ponieważ zapewnia oszczędność wody i energii elektrycznej.

Pranie deszczowe

Jest to system korzystający z dodatkowej pompy, która pobiera wodę z detergentem z dna bębna i przez niezależny, dodatkowy system obiegu wody transportuje mieszaninę do górnej części bębna. W ten sposób wpuszcza wodę, która spryskuje tkaninę równomiernie od góry, piorąc ją dokładniej, a także (w zależności od programu) szybciej.

Aktywny tlen

Oprócz wspomnianych niżej technik prania standardowego, bąbelkowego, deszczowego czy parowego, na szczególną uwagę zasługuje system z tzw. „aktywnym tlenem”, czyli ActiveOxygen marki Bosch. Pralka z tym rozwiązaniem wytwarza ów „aktywny tlen”, łagodnie oczyszczając tkaniny z brudu, plam, a także zarazków. Wystarczy na początku prania (a także raz jeszcze przed płukaniem) włączyć odpowiednią funkcję, aby tlen wprowadzony został do komory. Funkcja ta jest skuteczna nawet w bardzo niskich temperaturach i w połączeniu z niemal wszystkimi programami prania. Co ciekawe, oczyszczanie aktywnym tlenem może odbywać się nawet bez użycia wody, co przydatne jest m.in. do odświeżania tkanin delikatnych i neutralizowania zapachów.

Dozowanie detergentu

Tradycyjna szuflada na detergenty wykonana jest zazwyczaj z tworzywa sztucznego i skonstruowana tak, aby oddzielić proszek od płynu do płukania oraz skoncentrowanego żelu. Szuflada podzielona jest na dwa lub trzy obszary: pierwszy do prania wstępnego, drugi do zasadniczego (gdzie użytkownik musi wsypać proszek lub nalać skoncentrowany płyn), a trzeci do procesu zmiękczania (gdzie należy wlać płyn do zmiękczania). Dość częstymi problemami jednak są zapychanie się szuflad i ich mała higieniczność. Mimo iż woda w procesie opróżniania szuflady wypłukuje efektywnie detergent, zdarza się, że środek czyszczący przez przypadek wpadnie w obszar nieobjęty płukaniem, tj. na krawędzie szuflady. Zdarza się także, że detergent nie jest wystarczająco sproszkowany, a to powoduje, że mała bryła proszku po kilkukrotnym użytkowaniu może spowodować niedrożność szuflady. Należy ją wtedy niezwłocznie oczyścić ze zbędnych grudek, tym bardziej, że po długotrwałym nieczyszczeniu może ona nieprzyjemnie pachnieć. Jednak problem dość szybko da się rozwiązać, ponieważ producenci stosują systemy łatwego demontażu szuflady lub… systemy gwarantujące samoczyszczenie się elementu.

Pompa ciepła

Technika pompy ciepła w suszarkach to efekt wielowymiarowy – oferuje użytkownikom zarówno oszczędność energii elektrycznej, cichą pracę, a przy tym umożliwia najwyższą jakość pielęgnacji tkanin. To swego rodzaju „ukłon” w stronę ochrony środowiska naturalnego. Dzięki niej, a dokładnie dzięki odzyskiwaniu i ponownemu wykorzystywaniu ciepłego powietrza, uzyskujemy wskaźniki efektywności energetycznej nawet ponad 70 proc. wyższe od najwyższego stopnia klasyfikacji energetycznej, czyli A+++. Korzystając z suszarek z pompą ciepła oszczędzamy energię, dbamy o ekologię, a zarazem o własny budżet, ponieważ cena zakupu w wielu przypadkach może się zwrócić już po kilku latach. Oszczędność czasu zapewniają szybkie programy, a dzięki specjalnym matom wyciszającym suszarki z pompą ciepła są również bardzo ciche. Pompa ciepła suszy ubrania w średnio 50–60 °C, a ta temperatura jest idealna do zachowania miękkości tkanin. Ubrania nie będą wtedy zbyt suche i sztywne. Pompa może składać się z dwóch komór. W pierwszej komorze zachodzi proces taki, jak w chłodziarkach – odbierane jest ciepło z gorącego powietrza, by skroplić wodę. Następnie system przepompowuje to ciepło do drugiej komory – to samo powietrze, które zostało wcześniej schłodzone, teraz ogrzewa się ciepłem przed chwilą odebranym. Mówimy wtedy o tzw. recyklingu energii. W pompie ciepła oprócz m.in. parownika i skraplacza, stosowany jest czynnik chłodniczy, np. R134A, czyli tetrafluoretan.