Ściski stolarskie

Ściski stolarskie różnią się między sobą nie tylko wielkością czy kształtem, ale przede wszystkim materiałem, z którego są wykonywane, a to z kolei decyduje o ich wytrzymałości i sposobie wywierania nacisku na podtrzymywany materiał. Szczęki o takiej konstrukcji mogą być wykonywane z metalu lub ze specjalnego tworzywa. Te drugie są, jak można się łatwo domyślić, bardziej miękkie, a więc lepiej nadają się do miękkich materiałów, które po użyciu narzędzia z metalowymi szczękami mogłyby ulec uszkodzeniu.

W ściskach stolarskich ważnym elementem jest dźwignia obsługująca główny mechanizm i jej długość. Im jest ona dłuższa, tym z reguły większa będzie siła ścisku. Istotna jest też powierzchnia robocza ramienia. Tu z kolei im jest ona mniejsza, tym większa siła oddziałująca na powierzchnię styku. W tym wszystkim ważne jest zatem, aby do materiału dobrać taki ścisk, którego parametry techniczne nie spowodują uszkodzenia ściskanego materiału. W konstrukcji ścisków istotna jest też jakość wykonania, która przekłada się nie tylko na skuteczność działania, ale przede wszystkim na bezpieczeństwo użytkownika i efekty prac wykonywanych przy ich użyciu.

Wśród rozmaitych ścisków, w zależności od kształtu, możemy wyróżnić m.in. takie konstrukcje jak ściski typu C i typu F. Ścisk w kształcie litery „C” nie ma ruchomych ramion. W tego typu konstrukcjach elementem, który odpowiada za dociskanie, jest tzw. śruba (inaczej ścisk śrubowy), która przechodzi przez otwór znajdujący się w jednym z ramion ścisku. Ściski typu F to jedna z najpopularniejszych konstrukcji. Jedno z ramion takiego ścisku jest zamocowane na stałe do prowadnicy, a drugie jest ruchome, co pozwala na dostosowanie szerokości uchwytu do kształtu i rozmiaru materiału, który ma się w nim znaleźć. Najprostsze konstrukcyjnie ściski typu F mają specjalną korbę, która wymusza ruch ramienia, obracając gwintem ścisku. W bardziej zaawansowanych ściskach, określanych mianem automatycznych, wykorzystywany jest mechanizm pistoletowy. W profesjonalnych ściskach (o największej sile) stosuje się mechanizm mimośrodowy. Możemy wyróżnić też ściski tzw. narożne i kątowe, które umożliwiają uchwycenie i podtrzymanie dwóch elementów stykających się pod kątem prostym. Na rynku mamy również ściski rurowe. W ich konstrukcji wykorzystywane są różnej długości rury, na których zakłada się szczęki, co umożliwia skuteczne uchwycenie nawet dłuższych elementów, takich jak np. blat stołu.

Specjalne ściski stosowane są również przy układaniu parkietu czy paneli laminowanych lub płyt podłogowych. Są to tzw. ściski taśmowe. Umożliwiają one jednoczesne i solidne połączenie wielu elementów. Przydają się zwłaszcza przy kładzeniu kilku początkowych rzędów np. paneli, od których w dużej mierze zależy poprawne ułożenie całej drewnianej podłogi. W konstrukcjach taśmowych nacisk na łączone elementy wywierany jest, jak sama nazwa wskazuje, z wykorzystaniem zaciskającej się taśmy nylonowej. Oprócz kładzenia drewnianych podłóg ściski taśmowe sprawdzą się także przy łączeniu różnego rodzaju skrzyni, ram obrazów czy luster.