Imadła to charakterystyczne narzędzia, które wykorzystywane są do stabilnego podtrzymywania przedmiotów poddawanych rozmaitej obróbce, zarówno ręcznej, jak i mechanicznej.
Podstawowa konstrukcja imadła składa się z dwóch szczęk, które zaciska się przy pomocy specjalnej śruby z pokrętłem. W bardziej zaawansowanych modelach mamy również elementy mocujące (np. do stołu warsztatowego), a także obrotnice i przeguby z podziałką kątową. Popularnymi rodzajami imadeł są konstrukcje: ręczne, maszynowe, szlifierskie, kątowe, jubilerskie, modelarskie oraz obrotowe. Ze względu na zastosowanie imadła dzielimy również na ślusarskie czy stolarskie. To jednak tylko przykłady, ponieważ różnorodnych, mniej lub bardziej zaawansowanych konstrukcji i zastosowań imadeł jest więcej. Imadła są też jednym z podstawowych elementów obróbki skrawaniem. Przydatne są ponadto podczas szlifowania czy cięcia, np. stalowych prętów.
Solidną konstrukcją o zwartej budowie i dużej sile zacisku charakteryzują się przede wszystkim imadła maszynowe. Ze względu na materiał, z którego wykonuje się ich korpus, dzieli się je na: żeliwne, stalowe i aluminiowe. Są to narzędzia przeznaczone do trzymania przedmiotów bezpiecznie i nieruchomo w trakcie ich obróbki w obrabiarce (np. frezarce). Imadło może być zamocowane bezpośrednio na stole obrabiarki lub w sposób pośredni, tzn. wraz z podstawą, jeśli tylko zachodzi konieczność ustawienia imadła pod odpowiednim kątem względem stołu, czyli wykorzystania imadła go jako tzw. obrotowego. Do bezpośredniego zamocowania imadła do stołu obrabiarki są stosowane tzw. wpusty ustalające. Są one częściowo zagłębione w kanałku imadła, a częściowo w stole frezarki (w rowku teowym). Imadła maszynowe mają zwykle jeden lub dwa kanały przeznaczone na wpusty ustalające. Oprócz kanałów pod owe wpusty imadło maszynowe ma jeszcze gniazdo ustalające je na podstawie.
Popularne w wielu warsztatach są imadła ślusarskie. Są one wykonane najczęściej ze stali lub żeliwa ciągliwego i wykorzystywane przede wszystkim do mocowania metalowych prętów. Wkładki szczękowe w tego typu imadłach są zwykle wymienne, a korpus może być zintegrowany z niewielkich rozmiarów kowadłem. Ważnym elementem imadła ślusarskiego jest pokrycie szczęk, które pomaga chronić powierzchnię obrabianych przedmiotów. Może ono być wykonane z aluminium lub ołowiu, a nawet z tworzywa sztucznego.
Imadła stosowane w zakładach stolarskich mają specyficzną konstrukcję wkładek szczękowych, która pozwala na stabilne zamocowanie w nich elementów drewnianych. Są to modele delikatniejsze i odpowiednio wykończone po to, aby zwiększyć pewność chwytu nawet miękkiego drewna, jednocześnie nie uszkadzając go. W tego typu zastosowaniach, oprócz imadeł, popularne są również omawiane już wcześniej ściski stolarskie.
© 2024 InfoMarket