Rozrywka przez telewizję czy Internet?

Według badań przeprowadzonych w Ameryce w ubiegłym roku przyszłość TV jest niezagrożona. Najwięcej czasu związanego z rozrywką spędzamy przed telewizorem (ok. 38 proc.), komputerem PC (ok. 20 proc.), słuchając radia (ok. 10 proc.) i tylko 2 proc. czytając książki lub gazety. Najdynamiczniej zwiększa się czas korzystania z urządzeń mobilnych – 25 proc. 77 proc. ludzi, siedząc na kanapie i oglądając telewizję, korzysta z innych urządzeń, takich jak smartfon, tablet czy laptop. Funkcjonalność telewizora zwiększy się dzięki Internetowi rzeczy.

Telewizor a system Internetu rzeczy

Internet to już nie tylko komputery, które są w stanie korzystać z jego zasobów, ale też telewizory smart, a obecnie inne urządzenia włączone w sieć. Podstawą są urządzenia wyposażone w czujniki, połączone w sieć, które przesyłają i przetwarzają dane przez systemy i np. optymalizują eksploatacje, diagnozują awarie, ułatwiają obsługę. Na targach CES 2016 firma Samsung nakreśliła wizję przyszłości telewizji oraz zaprezentowała, w jaki sposób telewizory smart będą stanowiły centrum rozwijającego się systemu Internetu rzeczy (IoT). Cała seria TV na 2016 r. została przygotowana do obsługi urządzeń Internetu rzeczy i połączona ze SmartThings – otwartą platformą, która pozwala użytkownikom na dołączanie „inteligentnych” urządzeń i usług IoT oraz zarządzanie i sterowanie nimi. Zapewni to zaawansowane i intuicyjne funkcje oraz bezproblemową łączność z ponad 200 kompatybilnymi urządzeniami.

Telewizory marki Samsung mogą nie tylko służyć do rozrywki, ale także zarządzać urządzeniami platformy zainstalowanymi w domu przy pomocy ekranu telewizora zgodnie z koncepcją Internetu rzeczy (Internet of Things). Specjalna przystawka USB do telewizorów SUHD z 2016 r. SmartThings Extend może łączyć się bezprzewodowo z wieloma urządzeniami, które mają różne standardy komunikacji, np. ZigBee, Z-Wave Bluetooth, Wi-Fi, wykorzystywane w systemach zautomatyzowanego domu. Telewizor SUHD może połączyć się z ponad 200 kompatybilnymi urządzeniami SmartThings, a ekran pozwoli na podgląd i konfigurowane systemu. W zależności od zainstalowanych czujników można zbudować system zautomatyzowanego domu, nadzorować oświetlenie, ogrzewanie, system alarmowy z poziomu telewizora lub aplikacji na smartfon. Nowa funkcja zwiększa również możliwości korzystania z rozrywki. Umożliwia użytkownikom zaprogramowanie procedury, która uaktywni odpowiednie ustawienia obrazu dla filmu, a także włączy soundbar i układ dźwięku przestrzennego podczas oglądania telewizji. Sprawia tym samym, że używane w odniesieniu do telewizorów słowo „inteligentny” nabiera nowego znaczenia. W celu zapewnienia pełnej obsługi połączeń z kompatybilnymi urządzeniami SmartThings wymagane jest użycie adaptera USB SmartThings Extened.

Telewizory pracujące w internetowej sieci są narażone na kradzież danych osobowych, takich jak dane konta i hasła, dane kart kredytowych używanych przy płatnościach za różne usługi, w szczególności z powodu rozwoju Internetu rzeczy. Firma Samsung Electronics poinformowała o wprowadzeniu systemu GAIA – kompleksowego, trójwarstwowego rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa dla całej linii telewizorów Smart TV z 2016 r. działających w oparciu o system Tizen. Rozwiązanie zapewni użytkownikom bezpieczeństwo danych osobowych oraz we wszystkich obszarach platformy smart TV, włączając usługi, oprogramowanie i sprzęt.

Nadawcy telewizyjni czy internetowi?

Natychmiastowy dostęp do wyszukiwanych treści, najnowszej muzyki czy wideo w Internecie (legalnie lub nielegalnie) sprawia, że przewiduje się koniec telewizji. Tak jednak nie będzie. Przez wiele lat telewizja była źródłem programów linearnych, nadawanych w określonej ramówce. Dawniej można je było jedynie nagrywać na magnetowid lub płytę DVD, obecnie na twardy dysk, zazwyczaj zewnętrzny, praktycznie jedynie firmy Loewe i TechniSat oferują telewizory z twardym dyskiem. Minęła era masowego korzystania z płyt DVD i Blu-ray. Wiele wypożyczalni płyt DVD zakończyło działalność, w Internecie powstały wypożyczalnie VoD, które umożliwiają oglądanie filmów bez wychodzenia z domu na ekranie komputera. Jednak telewizja ma dużą zaletę – przekaz na żywo z dużych imprez masowych, takich jak imprezy sportowe, koncerty czy wydarzenia polityczne, które łączą przed ekranami miliony ludzi. Podstawową zaletą telewizji jest praktycznie nieograniczony dostęp do sygnału telewizji naziemnej i satelitarnej z każdego miejsca w kraju.

Mimo że praktycznie cały kraj jest pokryty siecią nadajników internetowych, są problemy z odbiorem dobrej jakości materiału wideo. Szczególnie jest to widoczne przy dużych imprezach masowych, np. sportowych, gdy jednoczesny odbiór tego samego programu powoduje „zapchanie” serwerów, pikselizację obrazu, przerwy, co nie występuje praktycznie w telewizji naziemnej czy satelitarnej. Przewagą korzystania z telewizji jest duży ekran telewizora, coraz większy za sprawą konstrukcji telewizorów i lepszej jakości obrazu niż na tradycyjnym monitorze. Telewizor i telewizja to rozrywka rodzinna – gromadząca rodziny przed ekranem przy oglądaniu ulubionego serialu czy meczu. Kanapa lub fotel to wygoda oglądania filmów w salonie. Internet jest dla widza indywidualnego, gdyż zazwyczaj przed monitorem komputerowym lub tabletem siedzi jedna osoba.

Telewizja stawia na jakość obrazu i przekazu. Telewizor stoi w centralnym pokoju, a mniejsze w różnych pokojach. Techniki multiroom sprawiają, że można oglądać różne kanały na kilku ekranach. Domową sieć Wi-Fi i łącza internetowe wykorzystuje się także, aby oglądać kanały telewizyjne na urządzeniach mobilnych w zasięgu sieci domowej czy internetowej. Duże nadzieje nadawcy telewizyjni wiążą z telewizją hybrydową. Od kilku lat inwestuje w nią Telewizja Polska.

Co jest niezbędne, aby telewizor był smart?

Do telewizorów smart są zaliczane urządzenia, które mają odpowiednie łącza umożliwiające połączenia przewodowe i bezprzewodowe z Internetem, z domowymi urządzeniami wideo, smartfonem lub tabletem. Najpopularniejsze łącza bezprzewodowe to Wi-Fi i jego odmiany (Wi-Fi Direct, Miracast) oraz Bluetooth. Do przewodowych są zaliczane Ethernet i MHL.

Magiczna czerwona kropka – HbbTV 2.0

Telewizja hybrydowa HBB (Hybrid Broadcast Broadband) to połączenie tradycyjnego przekazu radiodyfuzji TV (brodcasting) z szerokopasmowym przekazem internetowym (broadband).

Standard telewizji HbbTV stale się rozwija. Od 2010 r. powstały wersje HbbTV 1.0, 1.5, a pod koniec 2015 r. premierę miała wersja 2.0. W najnowszej wersji standardu wprowadzono szereg udoskonaleń, które zwiększą funkcjonalność telewizora. W wersji HbbTV 2.0 dodano strumieniowanie materiałów wideo według protokółu MPEG-DASH (Dynamic Adaptive Streaming over http). Protokół ten umożliwia dynamiczne dopasowanie ilości danych materiałów wideo do zmieniającej się szybkości łącza internetowego, aby zagwarantować jak najlepszą ich jakość. Jest to istotne przy korzystaniu z Internetu przez kilku użytkowników, kiedy szybkość transferu danych się zmniejsza.

UWAGA!

Od wersji standardu HbbTV zależna jest jakość strumieniowanych materiałów wideo, np. VoD. W wersji HbbTV 1.0 możliwa była transmisja materiałów wideo SD, w wersji 1.5 Full HD, a 2.0 obsługuje 4K/Ultra HD i kodek HEVC.

Dzięki wersji HbbTV 2.0, która pojawi się w 2016 r., będzie możliwe:

• oglądanie treści wideo nie tylko na telewizorach, ale też na smartfonach tabletach i komputerach;
• korzystanie z aplikacji utworzonych w HTML5;
• wprowadzenie innowacyjnych aplikacji, uwzględniających dostęp do bardziej szczegółowych informacji o programie, możliwość głosowania, gry na TV;
• odtwarzanie materiałów wideo zapisanych na twardym dysku telewizora;
• tworzenie napisów z poziomu aplikacji telewizora (obsługa różnych czcionek w różnych językach);
• wsparcie ochrony prywatności konsumentów.

Będą możliwe nawigowanie i obsługa aplikacji uruchomionej w telewizorze za pomocą tabletu. np. wykorzystanie wirtualnej klawiatury na tablecie do obsługi interaktywnych aplikacji. Będzie można korzystać z aplikacji z HbbTV na tablecie i odwrotnie – z poziomu smartfona aplikację odtworzy się na ekranie TV przez HbbTV.

Telewizję HbbTV powinien odbierać każdy telewizor z dostępem do Internetu wyprodukowany po 2012 r. W cyfrowym sygnale telewizyjnym oprócz zakodowanego materiału wideo są przesyłane dane w postaci dodatkowej ścieżki audio, napisów, teletekstu, a także właściwego adresu URL do aplikacji telewizyjnej wyświetlanej na ekranie. Dane są przypisane do konkretnego kanału TV. Dodatkowe treści są pobierane łączem internetowym. Sygnał HbbTV może być dostępny w telewizji naziemnej DVB-T, satelitarnej, kablowej. W Polsce jest dostępny przez telewizję naziemną. Informacja, czy dany kanał TV zawiera HbbTV, jest wyświetlana w postaci ikony czerwonej kropki widocznej na ekranie. Naciśnięcie czerwonego przycisku na pilocie spowoduje wyświetlenie na ekranie telewizora menu aplikacji telewizyjnej.

W odróżnieniu od smart TV dodatkowe aplikacje i treści przygotowuje nadawca telewizyjny, a nie producent telewizora, i są one dostępne na wszystkich telewizorach z funkcją HbbTV odbierających ten kanał telewizyjny.

Dwukierunkowa komunikacja („kanał zwrotny”) między telewizorem lub odbiornikiem DVB-T/DVB-S a nadawcą telewizyjnym pozwala na badanie oglądalności, podobne jak w wypadku serwisów internetowych.

W praktyce to, czy użytkownik zobaczy serwisy HbbTV, jest uzależnione od kilku czynników:

• dostępności sygnalizacji HbbTV w ramach kanałów emitowanych przez dostawcę usług telewizyjnych (platforma satelitarna, telewizja kablowa, naziemna telewizja cyfrowa DVB-T);
• podłączenia telewizora do Internetu i parametrów łącza;
• domyślnego włączenia HbbTV w ustawieniach fabrycznych telewizora.

W Polsce telewizja HbbTV rozwijana jest przez platformę hybrydowa TVP i grupę kapitałową ZPR Media.

W smart TV rządzi producent telewizorów

Znacznie większe możliwości dostępu do dodatkowych treści zapewniają producenci telewizorów, którzy tworzą platformy z aplikacjami pobieranymi z sieci internetowej. Połączyli oni telewizję i Internet na dużym ekranie telewizora. Stworzyli nowe możliwości dołączeniu telewizora do Internetu i domowej sieci za sprawą aplikacji smart TV. Dzięki temu najatrakcyjniejsza rozrywka z Internetu jest dostępna na dużym ekranie.

W smart TV są aplikacje są dostarczane na dwa sposoby:

– przez producentów telewizorów,

– przez platformę androidową.

Aplikacje smart TV umożliwiają dostarczanie takich usług telewizyjnych jak VoD, gry interaktywne, aplikacje tematyczne czy interaktywne reklamy. To, jakie będą dostępne aplikacje, zależy od producenta telewizora. Aplikacje są opracowywane przez programistów producenta telewizorów lub firmy zewnętrzne. Odbywa się to w oparciu o oprogramowanie producenta telewizorów, a aplikacje podlegają certyfikacji. Aplikacje mogą być tworzone w ramach Smart TV Alliance – organizacji łączącej kilku producentów telewizorów. Wtedy taka sama aplikacja pojawia się na ekranach telewizorów innych producentów należących do stowarzyszenia.

Dynamika tworzenia nowych aplikacji zmniejsza się. Liczba tworzonych nowych aplikacji jest znacznie mniejsza niż w ubiegłych latach. Największy producent aplikacji na telewizory – firma Samsung ma ponad 100 polskojęzycznych aplikacji. Teraz polskie wersje przetwarza na nowy system Tizen, który pojawił się w ubiegłorocznych telewizorach. Zaletą opracowywanych aplikacji jest ich dopasowywanie do formatu ekranu telewizora i rozdzielczości, aby obraz był najlepszej jakości.

Większość producentów instaluje przeglądarki internetowe, w które można wpisywać poszukiwane treści za pomocą pilota (najmniej wygodnie), klawiatury lub głosowo. Zazwyczaj interfejs jest niedostosowany do odtwarzania na dużym ekranie, a ładowanie treści może być znacznie dłuższe niż na komputerze. Mogą być problemy z odtworzeniem materiału wideo ze względu na brak wtyczek Silverlight lub częściowej obsługi Flasha. Dlatego konkretna aplikacja jest lepsza niż przeglądarka.

Co decyduje o jakości funkcji smart TV?

Dwa podstawowe parametry: szybkość łącza internetowego i przetwarzanie danych przez telewizor decydują o komforcie korzystania z usług smart TV. Im szybsze łącze internetowe, tym więcej możliwości i satysfakcji płynącej z korzystania z tego typu telewizorów. Poprawne korzystanie z materiałów dostępnych w aplikacjach smart TV wymaga łącza internetowego o szybkości co najmniej 6 Mbit/s dla materiałów VoD HD i 20 bit/s dla VoD Ultra HD.

Sprawdź interfejs użytkownika

Dostęp do wielu mediów znacznie skomplikował obsługę telewizora. Znając swoje preferencje dotyczące korzystania z różnych mediów, warto sprawdzić, jak wygląda interfejs użytkownika i zarządzanie nim w telewizorze, jak szybko następuje przełączanie źródeł zewnętrznych multimediów, kanałów TV, uruchamianie aplikacji, sterowanie pilotem i komendami głosowymi czy gestami. Interfejs użytkownika tworzy się w oparciu o system operacyjny, nazywany także platformą. Interfejs i funkcje smart w zależności od marki są jednak nieco inne, choć część dostępnych aplikacji powtarza się u niektórych producentów. Najbardziej znane platformy to:

• Tizen – Samsung,
• WebOS 2.0/3.0 – LG,
• Philips TV Powered by Android – Philips,
• AndroidTV – Sony,
• Aquos Net+ – Sharp,
• Firefox – Panasonic,
• smart TV.2 – Thomson/TCL,
• ISIO – TechniSat.

Trendy w platformach wyznaczają przede wszystkim firmy Samsung, LG, Philips i Sony.

Aplikacje androidowe na dużym ekranie

Nową drogą dostępu do większej ilości treści jest dostęp do aplikacji na system Android w wersji Android TV, dostosowanej do telewizorów. Na wprowadzenie tego rozwiązania zdecydowały się firmy Philips, Sony i Sharp w USA. W drugiej połowie roku dołączą do nich TCL i Thomson.

Firma TP Vision jako pierwsza rok temu wprowadziła system Android do swoich telewizorów marki Philips. Dzięki dostępowi do sklepu Google Play użytkownik otrzymuje wiele aplikacji przystosowanych do oglądania na dużym ekranie telewizora z najlepszą jakością. Nadal zapewniony jest dostęp do aplikacji opracowanych w ramach Smart TV Alliance. Prostota użytkowania telewizora objawia się w pierwszych krokach instalacji. Konto ze smartfona w prosty sposób jest przenoszone do telewizora, aby można było korzystać z darmowych i płatnych aplikacji Google. Po wejściu do sklepu Google Play są widoczne tylko aplikacje dostosowane do telewizora, muzyka, filmy, gry. Wyszukiwanie głosowe ma ułatwiać korzystanie ze sklepu. Telewizor staje się także konsolą do gier. Google Cast umożliwia połączenie urządzenia mobilnego z TV, wyszukiwanie treści na urządzeniu mobilnym, smartfonie czy laptopie z przeglądarką Google Chrome, a oglądane ich na ekranie TV. Aplikacje mobilne obsługiwane przez Google Cast znajdują się na stronie WWW g.co/castapps.

W odbiornikach TV marki Philips z 2015 i 2016 r. nie ma już przeglądarki internetowej, zastąpiono ją wyszukiwarką treści. Nowy pilot bez wskaźnika (pointera) wykorzystuje strzałki w górę, dół, prawo, lewo (swipe). Dodatkowo można korzystać z klawiatury i pilota z żyroskopem.

Do producentów telewizorów z Androidem dołączyła firma Sony. Tak jak w telewizorach marki Philips zapewniono dostęp do sklepu Google Play, a także do własnych aplikacji. Inny jest interfejs użytkownika menu androidowego z „półkami” na aplikacje. Wydzielone są TV player, menu z grami oraz aplikacjami, które były znane w ubiegłym roku,. Menu Home jest oparte na Androidzie, a po przełączeniu na oglądanie TV pojawia się menu znane z poprzednich wersji telewizora. Sony stawia także na wyszukiwanie głosowe (jest polski język) za pomocą pilota NFC z mikrofonem. Lista komend umożliwia szybkie zmienianie kanałów TV, włączanie, wyłączanie telewizora. Android TV obsługuje urządzenia sterujące HID (USB, Bluetooth), gamepady, klawiatury, można nawigować myszką komputerową.

Treści wideo z Internetu

Internet wyprzedza telewizję we wdrażaniu materiałów wideo 4K dzięki dużym portalom wideo i wypożyczalniom VoD, takim jak YouTube czy Netflix. Do szybkiego rozwoju telewizji Ultra HD przyczyni się odtwarzanie filmów 4K z sieci, czyli strumieniowanie (streaming). Wymagane są jedynie łącze internetowe o przepustowości minimum 20–25 Mbit/s i aplikacja VoD w telewizorze. W popularyzacji filmów 4K przodują serwisy Netflix, YouTube, Amazon Prime. Najatrakcyjniejsza ze względu na ofertę filmów 4K jest amerykańska platforma Netflix, działająca w USA, Kanadzie i Meksyku. Netflix jest oficjalnie dostępny także w 12 największych i najbogatszych krajach Europy, także w Polsce. Popularność Netfliksa wynika także z własnej produkcji filmów. O popularności serwisu Netflix świadczy fakt, że producenci telewizorów, np. Sony, TCL, Thomson, umieszczają na pilotach oddzielny przycisk z napisem Netflix do szybkiego dostępu do aplikacji.

Swoje autorskie filmy 4K można udostępniać w serwisie YouTube. Jest on także źródłem filmów 4K, można również pobierać reklamówki filmów czy produktów realizowane nawet z szybkością 60 kl./s. Na telewizorze musi być zainstalowana aplikacja YouTube 4K Video. Aplikacja YouTube jest dostępna w większości platform cyfrowych.

Zakres opcji strumieniowania wideo firmy Philips znacząco się zwiększy, gdy zostanie dodana usługa Amazon Instant Video do platformy Android TV. Na początku usługa będzie dostępna w Wielkiej Brytanii oraz Niemczech wraz z produktami z 2016 r. Ponadto umożliwi strumieniowanie Full HD do wszystkich telewizorów Android TV firmy Philips wraz z opcją strumieniowania UHD do wszystkich zestawów telewizyjnych Android UHD firmy Philips z 2016 r.