Telewizor LG OLED55C21LA z ekranem OLED evo 4K 120 Hz zapewni najlepszy obraz telewizji DVB-T2/HEVC. (Fot. LG)

Szeroka przestrzeń barw – Wide Color Gamut

Telewizory z wyświetlaczami wyższej klasy odtwarzają szerszą paletę barw. Uzyskuje się to na trzy sposoby – stosując podświetlenie ze specjalną warstwą z kropkami kwantowymi, stosowaną w wyświetlaczach QLED (TCL, Samsung, Hisense) i NanoCell LED (LG), lub LED-y ze specjalnymi luminoforami o większym zakresie kolorów oraz wyświetlacze OLED.

W wyświetlaczach QLED, zmieniając konstrukcję podświetlenia w wyświetlaczu i sposób jego sterowania, otrzymuje się poszerzony zakres kolorów i zwiększenie jasności oraz kontrastu obrazu. W wyświetlaczu QLED oprócz warstwy kryształów LCD stosuje się oddzielną warstwa w postaci folii, która zawiera mieszaninę kropek kwantowych (nanokryształy), emitujących zielone i czerwone światło w momencie oświetlenia ich światłem niebieskim podświetlenia. Utworzone w ten sposób barwy mają znacznie większy zakres, wzbogacony o lepsze odtwarzanie czerwieni i zieleni.

JVC LT-43VA7110; TCL 32S510

HDR – jasność obrazu na nowym poziomie

W ostatnich kilku latach standardem są telewizory Full HD i Ultra HD z funkcją HDR (High Dynamic Range), zwiększającą szczegółowość obrazu przez zwiększenie jego dynamiki dzięki sterowaniu LED-ami podświetlenia. W praktyce oznacza to zwiększenie jasności obrazu w ściśle określonych miejscach (strefach). Aby tego dokonać, potrzebne są do podświetlenia LED-y o jasności od 600 do 1000 nt (nitów) i sterowanie impulsowe, aby w impulsie osiągnąć 1000 nt. Należy mieć świadomość, że w telewizorach do 3000 zł efekty HDR będą słabo zauważalne, a to z powodu podświetlenia LED, którego jasność jest mniejsza o ok. 350 nit. Aby zobaczyć zwiększoną dynamikę obrazu, filmy muszą być realizowane w standardzie HDR, a telewizor musi być wyposażony w układy dekodujące sygnał HDR. Standard DVB-T2/HEVC wymaga formatu HLG. W większości telewizorów z wyższej półki jest ich więcej – HDR10/10+ i Dolby Vision.

W aplikacji TVP Go HbbTV możliwe jest korzystanie z serwisu VoD TVP i oglądanie kanałów telewizyjnych. (Fot. TVP)

Telewizory 50 i 100 Hz

Częstotliwość odświeżania obrazu ma zasadniczy wpływ na szczegółowość obrazu szybko poruszających się obiektów, np. w filmach czy scenach sportowych. Sygnał telewizyjny jest nadawany z częstotliwością odświeżania obrazu 50 Hz. W droższych telewizorach jest dwa razy większa – 100 Hz i dzięki upłynniaczom obrazu można poprawić jeszcze płynność obrazu. Kontury, np. piłki, są wtedy wyraźne, pozbawione smużenia, brak pojawiających się pikseli. Telewizorów 100 Hz powinni szukać wielbiciele kina akcji i transmisji sportowych.

NORDMENDE Wegavision UHD50B; Hisense 65U8GQ

Systemy dźwiękowe w telewizorach

Duże znaczenie dla odtwarzanego obrazu ma dźwięk, który wyzwala w widzach dodatkowe emocje. W najtańszych rozwiązaniach do jego odtwarzania służą dwa niewielkie głośniki, które nie mogą być źródłem dobrego dźwięku. W takim wypadku najlepiej kupić soundbar. Osobom, które nie chcą instalować soundbara, można polecić telewizory z dobrymi systemami głośnikowymi opracowanymi przez znane firmy, takie jak Harman Kardon, Onkyo, JBL. Pełnowymiarowe głośniki średnioi wysokotonowe są umieszczone pod ekranem, do tego może być wbudowany subwoofer z tyłu obudowy. Podstawowymi systemami dekodowania dźwięku w telewizorach DVB-T2/HEVC jest Dolby E-AC-3 (Enhanced Audio Compression-3), który charakteryzuje się większą niż AC-3 wartością bitrate (przepływności bitowej), co wpływa na poprawę jakości dźwięku i umożliwia przesyłanie większej liczby kanałów audio (w tym obsługę standardu 7.1). W wypadku telewizora umożliwiającego wyświetlanie obrazu UHD wymagana jest obsługa fonii Dolby AC-4.

Laser TV Hisense 120L5F ma wbudowany tuner DVB-T2/HEVC, który umożliwi oglądanie telewizji na ekranie o przekątnej nawet 120 cali. (Fot. Hisense)

Menu telewizora – różne, w zależności od producenta

Klienci, którzy mniejszą wagę przywiązują do jakości obrazu, a chcą korzystać z funkcji smart TV, powinni zwrócić uwagę na menu użytkownika. Dostęp do wielu mediów znacznie skomplikował obsługę telewizora. Menu telewizora tworzy się w oparciu o system operacyjny, nazywany także platformą. Jego wygląd różni się w zależności od producenta telewizorów. Znając swoje preferencje dotyczące korzystania z różnych mediów, warto sprawdzić, jak wygląda menu użytkownika i zarządzanie nim w telewizorze, jak szybko na ekranie pojawia się obraz, jak szybko następuje przełączanie źródeł zewnętrznych multimediów, kanałów telewizyjnych, uruchamianie aplikacji, sterowanie pilotem i komendami głosowymi, jak stabilna jest przeglądarka WWW. Ważna jest też współpraca z urządzeniami mobilnymi. Warto sprawdzić, ile jest dostępnych serwisów VoD. Za najbardziej funkcjonalne są uważane platformy Tizen – Samsunga i webOS – LG.

LG 50NANO753PR

Telewizory z Android TV

Popularność zyskuje platforma Android TV. Korzystają z niej takie marki jak Philips, Sony, TCL. Sharp, Hitachi, Toshiba, JVC, Panasonic. Te marki oferują telewizory ze średniej i wyższej półki. Dzięki Android TV we wszystkich telewizorach są te same aplikacje Google, lecz producenci dodają także własne, np. polskie serwisy VoD. Po wejściu do sklepu Google Play do wyboru mamy aplikacje z muzyką, filmami, gry oraz wiele innych.

Sterowanie głosowe i sztuczna inteligencja

Popularność zyskuje głosowa obsługa telewizora i asystenci głosowi – Asystent Google i Amazon, znajdujące się tak że w tańszych telewizorach, nawet Full HD i o mniejszych przekątnych. Za pomocą sterowania głosowego przez mikrofon w pilocie lub kamerę można łatwo włączyć lub wyłączyć odbiornik TV, zmienić kanał, zwiększyć lub zmniejszyć głośność, włączyć wybraną aplikację lub przeszukiwać sieć internetową. Obsługa głosowa staje się coraz lepsza, a to z powodu stosowania sztucznej inteligencji. Wyszukiwanie informacji staje się coraz skuteczniejsze, ponieważ asystent ma zdolność uczenia się i rozumie kontekst słów. W domu można w ten sposób kontrolować pracę wielu urządzeń, co pomaga domownikom w ich obsłudze.