Artykuły

Choć usługi chmurowe oferują coraz większą pojemność oraz bezpieczeństwo i niezawodność, to wciąż są użytkownicy, którzy decydują się na utworzenie w łasnej, w pełni prywatnej chmury.

Jedną z największych zalet serwerów NAS jest możliwość dostępu do gromadzonych na nich danych spoza sieci lokalnej. Dzięki temu w prosty sposób można utworzyć prywatną chmurę dla domu czy organizacji.

W wielu domach serwer NAS służyć będzie głównie jako magazyn treści multimedialnych.

W dobie cyfrowego monitoringu serwery NAS spisują się idealnie jako rejestratory obrazu z kamer przemysłowych.

Podstawowe wykorzystanie serwera NAS w zautomatyzowanym domu polega przede wszystkim na udostępnianiu zgromadzonej na nim zawartości.

Kolejną z zalet jest fakt, że większość urządzeń umożliwia wykonywanie aktualizacji oraz kopii bezpieczeństwa, np. TimeMachine w komputerach Apple.

Pamięci sieciowe wykorzystujące dwa lub więcej dysków mają możliwość pracy w macierzy RAID (Redundant Array of Independent Disks). Rozwiązanie to polega na wspólnej pracy dysków w celu uzyskania dodatkowych korzyści, takich jak zwiększenie szybkości czy zabezpieczenie danych przed awarią któregoś z nośników.

Każde przedsiębiorstwo, w którym znajdziemy więcej niż dwa stanowiska robocze, doceni funkcje i rozwiązania oferowane przez serwery NAS. Podobnie jest z naszymi mieszkaniami, gdzie coraz częściej zachodzi potrzeba wymiany informacji między urządzeniami pracującymi w sieci.

Kolejnym z rozwiązań, do których można wykorzystać serwer NAS, jest tworzenie wirtualnych maszyn. Wymaga to jednak odpowiednio wydajnej konfiguracji sprzętowej urządzenia.

W serwerach NAS zazwyczaj montowane są dyski twarde lub SSD w rozmiarze 2,5 lub 3,5 cala. Choć praktycznie dowolny dysk z interfejsem SATA będzie prawidłowo działał w serwerze, nie oznacza to, że nie ma różnicy, jakie dyski zastosujemy, wręcz przeciwnie – dobór dysku w serwerach NAS jest niezwykle istotny dla wydajnej, a przede wszystkim bezawaryjnej pracy.

To, jak wydajnie będzie pracować pamięć NAS, zależy w głównej mierze od zastosowanych podzespołów. W mniej zaawansowanych pamięciach sieciowych standardem jest stosowanie procesorów typu ARM.