Budowa noży

• Rękojeść – jest to podstawowy element, bez którego nóż kuchenny nie spełniałby swoich zadań. Składają się na nią trzy elementy: trzon, jelec i głowica. Powinna spełniać ona kilka ważnych wymogów. Pierwszym z nich jest odpowiednie wyważenie, dzięki któremu krojenie stanie się wygodne. Drugim elementem są dodatki, które ułatwią użytkownikowi pracę nożem. Dość często na rynku pojawiają się tzw. podparcia, dzięki którym podczas krojenia, ręka nie drętwieje. Innym rozwiązaniem są specjalne wyżłobienia na palce, które pomagają utrzymać stabilność ręki podczas krojenia. Jeśli chodzi o sposób wykonania, istnieją trzy metody łączenia rękojeści z trzpieniem:

- standardowe nitowanie – jest bardzo łatwo rozpoznawalne po metalowych kropkach na trzonku. Powstaje przez zamocowanie dwóch kawałków okładek na trzpieniu klingi;

- odlew na trzpieniu – na trzpieniu wykonuje się specjalny odlew z tworzywa sztucznego bez nitowania;

- matrycowe kucie – rozwiązanie stosowane w droższych nożach. Polega na umieszczeniu okładek na trzpieniu w ten sposób, by na zakończeniach rękojeści była taka sama grubość. Daje to dużą stabilność samego mocowania.

Rękojeść noży wykonywana jest z różnych materiałów. Sam trzpień noża wykonywany jest głównie ze stali, natomiast okładki głównie z tworzywa sztucznego, drewna, micarty bądź stali. Najpopularniejszym materiałem są tworzywa sztuczne. Taki materiał powoduje, że nóż jest lekki i łatwy w pielęgnacji. Trzeba jednak zwracać uwagę na jego wytrzymałość na wysoką temperaturę, ponieważ większość tego rodzaju materiałów jest, niestety, mało odporna, co może grozić spaleniem. Na szczęście producenci, wychodząc naprzeciw oczekiwaniom klientów, tworzą rękojeści z materiałów, które są termoodporne i trudno jest je uszkodzić. Doskonałym dodatkiem okazują się materiały o właściwościach antypoślizgowych. Jeśli chodzi o drewniane okładki, drewno, z którego są wykonywane, musi być dobrze zimpregnowane. Dodatkowo drewniane okładki dodają elegancji i szyku. Przy wyborze tego typu noża warto jest zwracać uwagę, z jakiego drewna został on wykonany. Najlepsze są materiały bukowe, hebanowe, wiśniowe i orzechowe. Laminat micarta to materiał, z którego wykonane są noże z wyższej półki cenowej, cechujący się dużą wytrzymałością. W jego skład wchodzą płótno oraz papier połączone żywicą. Najtwardszym materiałem jest stal. Rękojeści stalowe mają jednak swoje minusy. Głównym jest to, że są dość śliskie, co może doprowadzić do braku stabilności przy trzymaniu noża.

• Głownia – to druga najważniejsza część noża. Bywa zbudowana z różnych materiałów. Najpopularniejsze są: stal nierdzewna, stal węglowa lub ceramiczna. Może być prosta bądź zakrzywiona. Składa się z ostrza, zakończenia, części tylnej, płaskiej (płaz) oraz trzpienia. Może być obosieczna lub jednosieczna. W tej drugiej jedno ostrze zostało zastąpione tępym „grzbietem”. Przy wyborze odpowiedniego noża warto zwrócić uwagę na jego wytrzymałość, odporność na ścieranie, udarność (czyli odporność na pęknięcia) oraz sprężystość. Wyróżnić można także część tylną głowni. Jest to tępa część, której zadaniem jest wzmocnienie ostrza. Część płaska głowni to szeroka część noża, służąca głównie do rozgniatania różnych produktów. Rozpoczyna się przy ostrzu, kończy na tylnej części głowni. Głownia kończy się ostrym, cienkim zakończeniem, które decyduje o przeznaczeniu noża.
• Klinga – jest to najważniejsza część noża. To właśnie na niej znajduje się ostrze. Podczas wyboru noża koniecznie trzeba zwrócić uwagę na kilka ważnych zasad dotyczących samej klingi. Im dłuższa klinga, tym większe kawałki jest w stanie pokroić, czym szersza, tym szersze ostrze, które zapewni stabilność krojenia.
• Ostrze – bardzo ważna część noża, od której zależy jego przeznaczenie. Można podzielić je na dwa typy:

- ostrze gładkie – takie rozwiązanie stosuje się głównie w nożach uniwersalnych, przeznaczonych do krojenia różnych produktów. Może służyć do krojenia zarówno mięs, jak i warzyw;

- ostrze ząbkowane – występuje w nożach przeznaczonych do krojenia konkretnych produktów. Doskonale sprawdza się przy krojeniu chleba czy serów.

• Trzon – zwany również trzpieniem. Do niego przymocowuje się rączkę i to on zapewnia równowagę nożom.