Artykuły

Charakterystyka kierunkowa zależy od obudowy mikrofonu i jest wykresem, prezentującym stosunek skuteczności wyznaczonej dla danego kąta padania sygnału dźwiękowego na mikrofon do maksymalnej możliwej do uzyskania skuteczności.

Pierwsze „dynamiki” powstały już w pierwszej połowie XIX w. Uważa się, że wynalazcami tej odmiany mikrofonu byli W. C. Wenete i A. C. Thuras z firmy Bell Labs, którzy opatentowali swoje rozwiązanie w 1931 r.