W telewizorach do gier funkcja HGIG jest odpowiednikiem HDR zwiększając szczegółowość obrazu. (Fot. LG)
Aby urządzenia jednakowo odtwarzały barwy, opracowano normy określające zakres odtwarzanych barw, tzw. gamut (trójkąt barw), w urządzeniach wideo: rec. 709 (HDTV), rec. 2020 (Ultra HD) i DCI-P3 (kino). Analizując wielkość trójkąta dla danej normy i jego położenie na wykresie, łatwo można zobaczyć, jakie barwy powinny być odtwarzane przez urządzenie. Krótko mówiąc, im większy jest trójkąt, tym więcej barw będzie odtwarzanych.
Przestrzeń kolorów DCI-P3 jest większa niż rec. 709 i została opracowana przez Hollywood Studios do stosowania w projektorach kina cyfrowego. Dotychczas w telewizorach przestrzeń barw była zgodna z normą Rec. 709, opracowaną dla telewizji HDTV w 1990 r. Barwy te pokrywają niewielki fragment przestrzeni kolorów – jedynie 35 proc. możliwości naszych oczu. Daje to spektrum barw bogate w odcienie niebieskie, żółte, pomarańczowe, znacznie mniej jest odcieni zieleni i czerwieni.
Najnowszą przestrzeń kolorów – rec. 2020 opracowano dla telewizji 4K (Ultra HD). W celu spełnienia wymagań przestrzeni barw według normy rec. 2020 i DCI-P3 w wyświetlaczach LCD zaczęto stosować nowy rodzaj podświetlenia, zawierający kropki kwantowe lub LED-y z luminoforami i kropkami kwantowymi wytwarzające światło o szerszym spectrum barw.
TECHNISAT TechniLine 43 ISI; LG OLED48A13LA
Natężenie kolorów zostało zdefiniowane jako trójwymiarowy wskaźnik, określający zdolność ekranu do odtworzenia barw, niezależnie od poziomu luminancji (jasności). Stanowi również ważny standard, który potwierdza, że treści wyświetlane na ekranie są dokładnie takie, jak zaplanował to producent: kolory są żywe, nasycone i nie zmieniają się wraz ze zmianą jasności. Jednak natężenie koloru poważnie różni się od innych standardów, określających barwy i ich nasycenie.
Odświeżanie obrazu 100 Hz Motion Clarity Pro w telewizorach TCL zapewnia płynne odtwarzanie obrazu w dynamicznych scenach. (Fot. TCL)
W telewizorach jest stosowanych kilka standardów: HDR10/10+, HDR Dolby Vision i HLG (Hybrid Log-Gamma).
W telewizorze warto sprawdzić jakiej marki jest system głośnikowy i jaką ma moc. (Fot. TCL)
Standard HDR10 jest podstawowym i otwartym, co oznacza, że każdy producent może go stosować w telewizorach Ultra HD, projektorach oraz odtwarzaczach Blu-ray Ultra HD. W oparciu o niego opracowano standard Ultra HD Premium, określający, jakie wymagania mają spełniać telewizor.
Nazwa HDR10 oznacza, 10-bitową głębię kolorów. Najnowsza wersja HDR10+ podwyższa jakość obrazu w porównaniu ze standardem HDR10 dzięki dynamicznemu mapowaniu tonów. HDR10+ zawiera dynamiczne meta dane umożliwiające telewizorom HDR dostosowywanie poziomów jasności scena po scenie, a nawet w poszczególnych klatkach. Dzięki większemu kontrastowi wyświetlane obrazy są bardziej szczegółowe, a gama kolorów – bogatsza. Wszystko to sprawia, że HDR10+ pozwala wyświetlać obrazy znacznie bliższe reżyserskiej intencji.
Wyświetlacze NanoCell i NanoCell QNED marki LG charakteryzują się największymi kątami (+/- 30 º) patrzenia bez pogorszenia jakości obrazu. (Fot. LG)
Dwa standardy zostały opracowane przez amerykańską firmę Dolby Vision, która jest między innymi producentem sprzętu kinowego. W systemie HDR Dolby Vision stosuje się funkcję Display Mapper (Inteligent Mapping Engine). Każdy piksel obrazu HDR Dolby Vision ma dokładnie określoną jasność, pakiet dynamicznych metadanych oraz informacje o używanym ekranie. Funkcja Inteligent Mapping Engine, używając specjalnych algorytmów, dostosowuje wyświetlany obraz do danego telewizora po to, aby zaprezentować treści zgodnie z intencjami twórców i wykorzystać cały potencjał urządzenia. W najnowszej wersji Dolby Vision IQ zastosowano inteligentną optymalizację obrazu HDR w oparciu o czujnik światła w telewizorze określający natężenie światła w pokoju.
© 2024 InfoMarket